زن که باشی ،

عاقبت یک جایی ، یک وقتی
دلت اهلیهِ یک نفر می شه ..
و دلت ،
برای نوازش هاش تنگ می شه ؛
حتی برای نوازش نکردنش !


برای حرف نزدناش ..

برای بد اخلاقیاش ..

برای بی تفاوتیهاش ..

تو می مونی و دلتنگی ها ،

تو می مونی و قلبی که لحظه های دیدار تند تر می تپه ..

سراسیمه می شی ،

بی دست و پا می شی ،

دلتنگ می شی ،

دلواپس می شی ،

دلبسته می شی ؛

و می فهمی ،

نمی شه "زن" بود و عاشــــــــــق نبود .

دلتنگی

          گاهی دلت از سن وسالت میگیره

میخواهی کودک باشی و به هر بهانه ای به آغوش غمخواری پناه ببری

            صاف وساده . آسوده اشک بریزی

           بزرگ که باشی . باید بغضهای  زیادی رو بی صدا دفن کنی

دوستت دارم

دوستت دارم.به وسعت يه کهکشان.

اي نام تو مرهم روح و روانم مي خوانم از تو

      و مي گويم که به پاي تو مانند شمعي آب مي شوم تا پايان.

بدرود ای بزرگترین ماه خداوند و ای عید اولیای خدا
بدرود ای ماه دست یافتن به آرزوها
بدرود ای یاریگر ما که در برابر شیطان یاریمان دادی
بدرود ای که هنوز فرا نرسیده از آمدنت شادمان بودیم
و هنوز رخت برنبسته از رفتنت اندوهناک*  *  *
التماس دعا

ای کاش میفهمیدی...

قهر میکنم تا دستم را محکم تر بگیری و بگویی...

بمان....

نه اینکه شانه بالا بیندازی؛

و آرام بگویی:

هر طور راحتی...!

کـاش مـی فـهـمیـدی ....

قـهـر میـکنم تـا دسـتـم را مـحـکمتر بگیـری و بـلـنـدتـر بـگـویی:

بـمان...

نـه ایـنـکـه شـانـه بـالا بـیـنـدازی ؛

و آرام بـگویـى:

هـر طور راحـتـى ... !

کـاش مـی فـهـمیـدی ....

قـهـر میـکنم تـا دسـتـم را مـحـکمتر بگیـری و بـلـنـدتـر بـگـویی:

بـمان...

نـه ایـنـکـه شـانـه بـالا بـیـنـدازی ؛

و آرام بـگویـى:

هـر طور راحـتـى ... !

دلتنگی هایت را در آغوش بگیر و بخواب …

هیچکس آشفتگی ات را شانه نخواهد زد …

این جمع پر از تنهاییست .

تو مقصری اگر من دیگر ” من سابق ” نیستم !

من را به من نبودن محکوم نکن !

من همانم که درگیر عشقش بودی !

یادت نمی آید ؟!

من همانم !

حتی اگر این روز ها هر دویمان بوی بی تفاوتی بدهیم !

تنهاییم را

باکسی قسمت نخواهم کرد..

یکبار قسمت کردم

چند برابر شد...

احساس است…

مزرعــــه که نیست...
هـــــی شخـــمش میـــــزنی لعنتــــــی

اشک ها قطـره نیستنـد !

بلکه کلمـاتى هستنـد که مى افتنـد ....